فیروزه فتاحی/ جامعه‌شناس شهری: نقش مؤثر رنگ‌های شاد و گرم در شادابی یک شهر بر کسی پوشیده نیست. در روزهایی که انتخاب زندگی شهرنشینی برای کسب درآمد بیشتر و زندگی بهتر گزینه نخست خیلی از مردم شده و هر روز به همین بهانه‌ها شهرهای بزرگ و کوچک میزبان مهاجران هستند چاره‌ای نداریم جز توسل به هنر برای خروج شهر از رخوت و کسالت.
رنگ‌ها می‌توانند ضمن امید بخشیدن به جامعه حال و هوای مردمش را هم خوب کند. ما هر روز در شهرهای بزرگ و کوچک شاهد درگیری‌های افراد با همدیگر هستیم. پرخاشگری‌هایی که عمدتاً حاصل خستگی روحی افراد است. اگر به بررسی ناهنجاری‌های اجتماعی بپردازیم متوجه خواهیم شد که علت اصلی بسیاری از این ناهنجاری‌ها ریشه در فضای سرد و بی‌روح جامعه دارد، جامعه‌ای که افراد مجبورند در زندگی شهرنشینی فعلی ساعات زیادی را برای کسب درامد در آن سپری کنند.
باید بپذیریم که شهرهای خاکستری و شهرهایی سرد، مردمانی پرخاشگر و خسته از لحاظ روحی دارند که توجه به سیمای شهری آنها با محوریت افزایش رنگ در اولویت مدیرانش قرار ندارد. این در حالی است که در شهرهای شاد مدیران به جای سرمایه‌گذاری‌های کلان در حوزه سخت‌افزاری با تمرکز بر پروژه‌های رنگ در شهر آرامش و امنیت را به شهرهای خود هدیه می‌دهند. شاید به ظاهر تفاوت این دو شهر تنها در رنگ‌های آنها باشد اما وقتی باطن این دو شهر را با هم مقایسه می‌کنیم فاصله از زمین تا آسمان است.
پروژه‌های رنگ در شهر پروژه‌های گرانی نیستند و همه شهروندان می‌توانند در آن مشارکت کنند؛ چراکه همین خلق اثر در شهر هم می‌تواند حال مردم را خوب کند. برای مثال می‌شود دیواری را به مهدهای کودک اختصاص داد و دیوار دیگری را به جامعه زنان یا حتی ورزشکاران و اهالی موسیقی تا هر گروه به ترسیم نقاشی‌های متناسب با گروه‌کاری خود روی دیوارهای شهر خلق کنند. باور کنید که در این فضا حس تعلق افراد هم به شهر بیشتر می‌شود.
نقاشی‌های دیواری می‌توانند پیام صلح و دوستی و همدلی و مهربانی را در جامعه منتشر کنند و چه خوب است مدیریت شهری با تمرکز بر این مهم آرامش را مهمان شهر کنند.
کد خبر 527720
نظر شما